KAN
FİZYOLOJİSİ
PROF. DR. DENİZ ERBAŞ NOTLARI
PROF. DR. DENİZ ERBAŞ NOTLARI
Kısım
2
Necdet
Ersöz
Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi
Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi
Kan fizyoloji konusuna
birinci kısımda giriş yaptık, burada ikinci kısım ile devam ediyoruz. Birinci
kısma ulaşmak için tıklayınız.
CO2
Transportu
-
Su + karbondioksit >>> Karbonik
asid >>> Bikarbonat (%70)
-
Hemoglobin karbondioksit ile
bağlanabilir (%20)
-
Karbondioksit plazmada çözünebilir (%7)
O2
Transportu
-
Arterlerde pO2 95-100 mmHg
-
Venlerde pO2 40 mmHg
-
Hb-O2 Saturasyonu arterlerde
%100, venlerde %75
-
%25’lik O2 dokulara salınır.
Oksijen oranının düşük olduğu, gereksinimin fazla olduğu zamanlarda %75’e kadar
salınabilir.
Hemoglobin
-
1 gram Hb 3,4 mg Fe2+ içerir.
-
100 ml’lik kanda yaklaşık 50 mg Fe2+
bulunur.
-
Hb-O2 bağlanması (affinite) P50 ile gösterilir.
İnsanlarda P50 26 mmHg’dır.
-
2,3
DPG
maddesi yoksa P50 10 mmHg olur.
-
Yüksek rakımlarda 2,3 DPG maddesi artar.
-
Myoglobin oksijen affinitesi yüksektir.
P50=1-2 mmHg
Enerji
Kullanımı
-
Net 2 ATP kullanılır. (Katyon balansı,
osmotik basınç düzenlenmesi, oksidatif hasarın inhibisyonu)
-
Plasentada fetüs kapilerleri vardır.
Annelerde, plasentaya ulaşan kanda PO2 50 mmHg’dir. Oksijenlenme
işlemi sonrasında PO2 30 mmHg’ya düşer.
Oksijen
affinitesine etki eden faktörler:
-
Sıcaklık
-
pH
-
CO2
-
Organik fosfatlar (2,3 DPG)
Methemoglobin
-
Demir Fe2+’den Fe3+
hâline geçerse methemoglobin oluşur.
-
Kanda normal olarak %1,5 oranında
bulunur.
-
Oksijenin Fe2+ ile bağlanması
geridönüşümsüzdür.
-
Bu durum oksijenlenme değil,
oksidasyondur.
Methemoglobini
Hemoglobine çeviren maddeler:
-
NADH methemoglobin redüktaz (%60
fonksiyonel)
-
Askorbik asit
-
GSH
-
NADPH methemoglobin redüktaz (sitokrom
b5 redüktaz)
-
Methemoglobinin %15’ten fazla olması
iskemi, %60’tan fazla olması ölüm nedenidir.
Methemoglobine
neden olan farmakolojik nedenler:
-
Lokal anestetikler: benzocaine,
lidocaine, prilocaine
-
Diğerleri: amylnitrile, phenytoin,
chloroquine, dapsone, nitrat, nitrit, nitrohlycerin, nitroprusside, phenacetin,
phenazopyridine, primaquine, quinones, sulfonamides, chlorates
-
NO ve nitröz oksid
Glikozillenmiş
Hemoglobinler
-
HbA1c en yaygın olanıdır.
-
Glikoz beta zincirlerine bağlanır.
-
Normal olarak %3-5 aralığında bulunur.
-
Kan glikoz seviyesi ve diyabet tanısı
için önemli bir parametredir.
-
Diyabetiklerde HbA1c %7,5
oranına kadar çıkar.
Eritrosit
Yıkımı
-
Eritrosit yıkımından ötürü 20-30 mg
kadar demir salınır.
-
%80’i eritropoez için kullanılır.
-
Eritrosit yaşam ömrü yaklaşık 120
gündür. (+-10)
-
Deformabilite, hücre şekli, membran
yapısı bozulur.
-
Katyon geçirgenliği artar.
-
Dalakta glikoz eksikliği görülür.
-
Yetersiz ATP katyon imbalansına neden
olabilir.
-
Eritrositlerin yüzeyi yüzey
antijenlerine antikor ve başka kimyasallar bağlanması sonucu değişir.
-
Ig-G ve C3 ile sarılı
eritrositler Fc reseptörleriyle makrofajlar üzerine bağlanır ve kısmî fagositoz
gerçekleşir.
Ekstravasküler
Yıkım
-
Özellikle dalak makrofajları ile
gerçekleşir.
-
Yaşlı eritrositler geçirgen ve
dinamikliğini kaybetmiş membrana sahiptir.
-
Yıkımın %90’ ekstravaskülerdir (dalak,
karaciğer, kemik iliği, histiosit)
-
%10 ise intravaskülerdir.
-
Bilirubin albümine bağlanır. Karaciğere
gider. Suda çözünmez.
-
Karaciğerde bilirubin glucoronid ile
reaksiyon verir. Suda çözünebilir form: direkt bilirubin
-
Safra akımına girer.
-
Bağırsakta urobilinojene çevrilir
(bakteriler vasıtasıyla).
-
Dışkı ile atılır. Çok az miktarda
urobilinojen kandan emilip renal yoldan atılabilir.
Kan
Grupları & Transfüzyon
-
1901 yılında Karl Landsteiner A, B, O
kan gruplarını keşfetti.
-
Bazı antijenler: Lutheran, Kell, Lewis,
Duffy, Diego, Auberger, Dombrock, Colton…
-
A antijen: N-acetyl-galactose-amine
-
B antijen: galaktozlu
Türkiye’de kan grupları
Diğer
Ülkelerde Kan Grupları
Ülke
|
Amerika
|
İngiltere
|
Almanya
|
Japonya
|
Çin
|
ABO Tipi
|
%
|
%
|
%
|
%
|
%
|
O
|
46
|
47
|
41
|
30
|
35
|
A
|
40
|
42
|
45
|
38
|
27
|
B
|
10
|
8
|
10
|
22
|
26
|
AB
|
4
|
3
|
4
|
10
|
12
|
Kan
Tipleri
-
Aynı kan grubu arasında aktarıldığında
reaksiyon verebilecek 48 farklı yüzey antijeni tanımlanmıştır.
Aglutininler
-
Ig G & Ig M tipleri
-
Doğumdan sonra 6-8. Aylarda görülebilir.
-
Ig M plasentedan geçemez.
Çapraz-eşleşme:
-
Slaytta donörün eritrositi ile alıcının
plazması, alıcının eritrositi ile donörün plazması eşleşir.
Rh
Sistemi
-
Eritrositleri Rh aglutinojeni barındıran
bireyler Rh (+) olarak, olmayanlar Rh (-) olarak sınıflanır.
-
6 farklı tipi tanımlanmıştır. C, D, E,
c, d, e
-
D en yaygın ve dominant olanıdır.
Kan
Torbaları
-
Yaklaşık 500 ml
-
450 ml kan taşır (405-495 ml)
-
63 ml antikoagülan ve koruyucudur.
(Sitrat-fosfat dektroz)
Kan
nakline neden gereksinim duyarız?
-
Akut ya da kronik kan kaybı yaşayan
hastaların tedavisi
-
Kan üretimi yetersiz olan hastalar
-
Kalıtımsal eritrosit defekti ya da
koagülasyon bozuklukları
-
Yeterli ve güvenli bir şekilde yapılacak
olan kan nakli pek çok cerrahî işlem için gereklidir.
-
Kan naklinin amacı hastanın kanında
yetersiz ya da bozuk olarak görülen komponentlerin yerine sağlıklı olanların
aktarılmasıyla yapılacak olan tedavidir
-
Hacim kaybını kapatmak, doku
oksijenlenmesini sağlamak, homeostazisi korumak, immün yetersizliği önlemek…
Donörler
-
Hamile ve emziren anneler donör
olamazlar.
-
Malarya, hepatit, HIV gibi hastalıkları
olan bireyler de hastalığı taşıdıkları müddetçe donör olamazlar.
-
Pulmoner hastalıkları olan, aktif
tüberküloz, enfeksiyon ya da kan yetmezliği taşıyan hastalar donör
olmamalıdırlar.
-
Antibiyotik, antikonvulsant,
antikoagülan, insülin, sistemik kortikosteroid, vazodilatör ve antiaritmi
ilaçları kullananlar donör olmamalıdırlar.
-
İki kan alımı işlemi arasında en az 8
hafta süre olmalıdır. (Demir eksikliği gibi nedenlerden dolayı)
Sarılık
(Jaundice)
-
Damar bilirubininde artmış hemoliz
vardır ve bu kan sıvılarında birikir. Özellikle el ve yüzde sararma görülür.
Kernikterus
-
Artan hemoliz bilirubinin artmasına ve
beyinde özellikle yenidoğanlarda miyelin yetersizliğine neden olup zeka
gerilikleri meydana getirebilir. (bu maddeler kan-beyin bariyerini geçerek
beyne etki eder)
-
Yetersiz sinir gelişimi söz konusudur.
Hemosiderozis
-
Dokularda demirin fazla miktarlarda
birikimidir. Bu olay eritrosit yıkımı sonucunda ortaya çıkabilir. Ya da tedavi
amaçlı fazla demir alımına bağlı olarak da görülebilir.
-
Desferrioksamin
verilmelidir.
Aferez
-
Donör kanının alıcı için gerekli olan
bölümünün alınıp ihtiyaç duyulmayan bölümünün geri verilmesi işlemidir.
Aferez
tipleri
-
Lökoferez: lökosit alınır
-
Plateletferez: trombosit alınır
-
Plazmaferez: kan plazması alınır
-
Eritroferez: eritrosit alınır
Fresh
Frozen Plasma (FFP)
-
Kan nakli için kullanılabilecek
dondurulmuş kan plazmasıdır. Bu süreçte eritrositlerde birtakım zararlı
değişikler olabilir: eritrositlerin yaşamsallığının azalması, ATP kaybı,
sellüler rijidite kaybı, membran lipitlerinin kaybı, orijinal disk şeklinin
bozulması, mikrovezikül formasyonu, 2,3-DPG kaybı
Konsantreler
-
Eritrositler: 1 ünitede 250 – 350 ml
civarında bulunur.
-
Granülositler: Vericilerden G-CSF ya da
glikokortikoid aktivasyonuyla alınır.
-
Granülosit, antibiyotiklere cevap
vermeyen hastalar için gereklidir.
-
FFP, spesifik bir komponentin eksikliği
veya yokluğunda izole edilmiş koagülasyon faktörünün yerine konması için
gereklidir.
Kriyopresipitat:
-
Konsantre fibrinojen içerir
Anemi
-
Anemi kısaca kanın oksijen taşıma
kabiliyetindeki azalmadır.
Anemi geliştiren
hastalar genellikle aşağıdaki semptomlara sahiptir:
-
Kronik yorgunluk
-
Direnç kaybı
-
Nefes kısalığı
-
Taşikardi
Megaloblastik
Anemi
Mikrositik
Aneminin Nedenleri
-
Demir eksikliği anemisi
-
Kronik hastalık anemisi
-
Talasemi
-
Konjenital sideroblastik anemi
Normositik
Aneminin Nedenleri
-
Erken demir eksikliği anemisi
-
Kronik hastalık erken anemisi
-
Kan kaybı
-
Demir, folik asit ve B vitamini kombine
eksikliği
-
Renal bozukluklar
-
Hemolitik anemi (makrolitik de olabilir)
Makrolitik Aneminin
Nedenleri
-
B12 vitamini eksikliği
-
Folik asit eksikliği
-
Belirli ilaçlar
-
Karaciğer hastalıkları
-
Fazla alkol alımı
-
Hipotiroidizm
-
Hemolitik anemi
-
Myelodisplastik sendromlar
Orak-Hücre
Anemisi
-
Eritrositlerde anormal hemoglobinler söz
konusudur.
-
Beta zincirinde bir aminoasit yanlıştır.
-
HbS içerir.
Red
Cell Distribution Width (RDW)
-
Eritrosit volümündeki varyasyonu
belirler.
-
%11,5-14,5 arası normaldir.
-
Aneminin değerlendirilmesinde önemlidir.
Eritroblastis
Fetalis
-
Hamilelikte en yaygın Rh uyuşmazlığıdır.
-
Az miktardaki Rh (+) kan Rh (-) annenin
kan dolaşımına katılır.
-
Anne Rh aglutini üretmeye başlar.
-
İlk doğumda değil, ikincisinde görülür.
-
Bu durumda anneye anti-Rh gama globülin
(RhoGAM) verilir.
-
Anne-fetüs arasında ABO’dan kaynaklanan
bir uyuşmazlık nadiren ciddi problem yaratır; çünkü ABO aglütininleri
plasentadan geçemeyecek kadar büyüktür.
Yüksek
rakıma bağlı olarak hematokrit değişiklikleri:
Nötrofiller
1.
Diürnal ritim gösterir
2.
Sabah az, akşam yüksektir.
3.
2000/mm3’ten az ise nötropenia, 500/mm3’ten az
ise agranülositoz denir.
4.
Yarısı damar duvarının yanında
lokalizedir.
5.
Sirkülasyonda 10 saat kalır.
6.
Kemikteki depo fazı sirkülasyon
süresinin 15-20 katıdır.
7.
Pek çoğu her gün kullanılır bu yüzden
günde kg başına yaklaşık 1,6 x 109 hücre üretilir.
-
Sirkülasyondaki G-CSF seviyesi düşüktür.
Fakat stres durumunda G-CSF seviyesi 20 katına kadar yükselebilir, bu da
kandaki nötrofil sayısının ani bir yükselişine neden olabilir.
Beyaz
Kan Hücresi Fizyolojisi
-
Nötrofiller ve makrofajlar fagositozda
aktiftir.
-
Pek çok lökosit kapiler duvarlarından
dışarı çıkabilir. (Diyapedez)
-
G-CSF nötrofil süperoksit üretimi,
antikora bağlı sitotoksisite ve fagositoz için bir stimülandır.
-
M-CSF olgun makrofajları aktive eder ve
makrofaj toksisitesini artırır.
Nötrofil
Aktivasyonu
-
Kemoatraktanlar, toksinler, kininler
-
Sitokinler (GM-CSF, TNF alfa, IL1)
-
Kemokinler
Kemotaksi:
Belirli kimyasal faktörlerin gradientine bağlı olarak belirli bir yöne doğru
hücre göçüdür.
Nötrofilleri
aktive eden Substanslar
-
LTB4: Kemoatraktant
-
C5a: Kemoatraktant
-
PAF: Kemoatraktant
-
Histamin
-
IFN-gamma
-
G-CSF
-
GM-CSF
-
TNF-alfa: Kemoatraktant
-
IL-8: Kemoatraktant
-
fMet-Leu-Phe: Kemoatraktant
-
Il-1
Adezyon
Molekülleri
İntegrinler:
CD11a,b,c/CD18
Selektinler:
P-selektin, E-selektin, L-selektin
-
P-selektin hiperkoagülasyonda fazlaca
salgılanır.
-
Bu nedenle akut inflamasyon trombozis
ile sonuçlanır.
-
İnflamasyon sırasında P-selektin PMN,
eozinofil ve monosit adezyonunu sağlar.
Adezyon
moleküllerinin genetik yetersizliği
-
Glikokortikoidler E-selektin ve ICAM-1
üretimini inhibe eder.
Toll-like
receptor family
-
PPR reseptörü:
-
Hücrelerin hem yüzeyinde hem içinde
bulunur.
-
İlk olarak Drosophilada keşfedilmiştir.
-
Fare ve insanlarda 11 reseptör
bulunmuştur.
-
TLRs 1,2,3,4,6 bakteriyi tanır.
-
TLRs 3,7,8,9 virüslere karşıdır.
-
TLRs 9 tüm hücre tipleri için ortak bir
reseptör olabilir.
Yutma
(Engulfing)
-
Lökosit diyapedezi venüllerde
gerçekleşir. (Akciğerlerde kapilerde de gerçekleşir.)
Myeloperoksidaz
-
H2O2 +Cl- +H+ Myeloperoxidase HOCl- +H2O
-
Hipoklorik asit aminoasitle tepkime
verir ve kloramin meydana getirir.
-
Kloraminler amonyak, karbondioksit, su
ve aldehitlere disosiye olur.
İntrasellüler
Bakteri Öldürme
Reaktif
Nitrojen Türleri (RNI)
-
IFN-gama fagositozda iNOS üretimini
indükler.
-
Reaktif nitrojen üretimleri bakterisidal
etkilerini iron-sülfür içeren enzimleri inaktive ederek, S-nitrosilating
proteinleriyle ve DNA hasarıyla gösterir.
Nötrofil
Fagositozu
-
O2 kullanımı bakteri vücuda
girdiğinde 100 kata kadar artar.
-
NADPH oksidaz kullanılır.
Nötrofil
Lökositozis
-
Nezle
-
Egzersiz
-
Acı
-
Cerrahî
-
Kızgınlık
-
Epinefrin
-
Kortikoid terapisi marjinasyonu inhibe
eder.
-
Myeloprolifetaif hastalıklar
-
Büyüme faktörleriyle tedavi edilir:
G-CSF, GM-CSF
İnfalamasyonun
Sınıflandırılması
-
Calor (Sıcaklık)
-
Dolor (Ağrı)
-
Rubor (Kızarıklık)
-
Tumor (Şişlik)
-
Fonksiyon eksikliği
İnflamasyon
nedir?
-
Sellüler ya da humoral proseslerle
yabancı antijenin eliminasyonu inflamatuvar cevap ile ilişkilidir. İnflamatuvar
cevapta sitokinler ve antikorlar ek hücrelerin sentezini ve endojen vazoaktif
salınımını ve proinflamatuvar enzimatik substansları uyarır.
Monositler
Monosit
Fizyolojisi
-
Hücre artıklarını ve mikropları
temizler.
Eozinofiller
-
Nötrofille aynı boyutlardadır.
-
Büyük, çok sayıda sitoplazmik granülleri
vardır.
-
Nükleusu 2 lobludur.
-
Toplam lökositlerin %2-5’ini meydana
getirir.
-
Respiratuvar ve sindirim kanalı
epitelinde fazlaca bulunur.
-
Beta1 integrin VLA-4 & VCAM-1 ile
bağlanarak damar dışına çıkar.
-
Helmintik parazitik enfeksiyonlara karşı
önemlidir.
-
Zayıf fagositik etkisi vardır.
-
İnflamatuvar kimyasalları yutma yeteneği
vardır.
Bazofiller
-
Büyük ve az sayıda sitoplazmik
granüllere sahiptir.
-
Lökositler arasında en az sayıda
olanıdır. (%0,5-1)
-
Hareketli, diyapedez yapabilir, alerjik
cevapta önemli rol oynar.
-
Histamin ve heparin içerir.
-
Zayıf fagositik özelliği vardır.
-
Bazofillerin fonksiyonu astım, ürtiker,
alerjik rinit ve anaflaksi gibi hipersentiviteler üzerinedir.
-
Bazofillerin ana stimülatörleri Ig-E’dir.
-
Interlökin IL-3, C5-a,
granülosit-makrofaj CSF bazofillerden histamin salınımına yol açar.
-
İmmün mekanizması Ig-E’ye bağlı ya da
ondan bağımsız olabilir.
-
Ig-E bağımsız yolda C5a, C3a ve C4a
aktivasyon sırasında oluşur.
-
Ardından C5-a reseptörleri yoluyla
degranülasyon tetiklenir (mast hücreleri ve bazofil yüzeyinde)
Trombositler
(Plateletler)
-
Küçük, renksiz, düzensiz şekilli kan
elemanlarıdır
-
Büyük hücrelerin fragmanlarıdır
-
Kanın her milimetreküpünde yaklaşık
olarak 250000 adet bulunur.
-
7-10 gün kadar yaşam ömürleri vardır.
-
Platelet
Distribution Width (PDW) trombosit büyüklüklüklerini
açıklar.
-
Mikrolitre başına 150000’den az platelet
varsa trombositopenik vardır. Esasında 20000-50000 civarı homeostazis için yeterlidir.
Pek çok birey semptom geliştirmez.
-
1 magakaryositten yaklaşık 4000 platelet
üretilir.
-
Platelet üretimi trombopoietin ile
stimüle edilir. Trombopoietin genelde karaciğerde sentezlenir.
-
Plateletin fonksiyonları: koagülasyon,
kan akışını vazokonstrüksiyon etkenleri salgılayarak düşürmek, fibrin lifleri
formasyonuna neden olmak, doku yenilenmesinde etkin rol oynamak, immün yanıtı
düzenlemek.
-
Nükleusu olmamasına rağmen RNA
bulundurabilir: reticulated platelet
-
Bu plateletler tüm plateletlerin
yaklaşık %8-16’sıdır.
-
Trombosit granülleri elektrondan yoğun
granüller ve alfa granülleridir.
Elektrondan
yoğun granüller:
-
Serotonin (vazokonstrüktör)
-
Epinefrin
-
ATP, ADP
-
Ca2+
-
Ig-G
-
Histamin
-
Glikoproteinler
Lizozomlar
-
Beta heksosaminidaz
-
Beta glukoronidaz
-
Galaktosidaz
-
Mannosidaz
-
Aril sülfataz
-
Katepsin
-
Fruktosidaz
Membran
fosfolipitleri:
-
PF-III F IX F VIII F X’i aktive eder.
-
Fosfatidilserin ve fosfatidiletanolamin
membran içine lokalizedir.
-
Fosfatidilkolin membran dışındadır.
-
Aktive olmuş platelet hücre içinde
kalsiyum miktarını artırır.
Kısım 3'e geçmek için tıklayınız.
Yorumlar
Yorum Gönder
Görüş, öneri, soru ve eleştirilerinizi lütfen bildiriniz. Yapıcı yorumlar değerlendirilecek; kişilik saldırıları ve üslûp hataları engellenecektir.